!!i am a tree

همه تنهایی رو برای یک بار هم که شده احساس کردن .

گاهی همیشه گی میشه و گاهی هر چند وقت یکبار حس میشه.

به نظرم افکارمون بیشتر از خودمون تنها می مو نن ؛این میشه که گاهی تو ی جمع تنهایی بیشتر حس مشه.

           ـ اینجا چی؟! اینجا هم تنهایی حس میشه ؟

    یعنی وبلاگی هست که احساس تنهایی کنه ... بین این همه وبلاگ؟! 

آدم بین این همه آدم احساس تنهایی میکنه ..

یه  id  بین اون همه id  احساس تنهایی میکنه..

یه email .... پس حتما میشه که  یه وبلاگم  بین این همه وبلاگ احساس تنهایی کنه!...

یه نارونم بین این همه اسم احساس تنهایی میکرد....   

           * واسه همین اول خودشو قاطیه آدما کرد..

   قاطیه آدما که شد خودشو لا به لای کاغذها کرد..

   از کاغذهای دفتر مشق به کتاب رسید به یه دنیا کتاب.. تو کتابا گم شده بود ..بین آدما ..  بین حرفاشون...

  دید  آدما عاشق  ارتباط برقرار کردنن  تنهایی خودشون با یه عالمه آدم  دیگه پر میکنن...

         اونم دلش خواست ...  خوب از دل هیچکدوم از اونا که خبر نداشت..فکر میکرد تنهایی فقط مال اونه ...

خبر نداشت که این تو دل همه آدما هست که گاهی حس میشه و گاهی محو...

نارون آدم بود احساس تنهایی کرد ؛   id شد email شد احساس تنهایی کرد ... 

تو دنیای کتابها احساس تنهایی کرد ... (کی گفته کتاب بهترین دوست؟... این چه دوستیه که همیشه من باید برم سراغش)

تو نوشته هاش ... تو نقاشی هاش...همه جا بود...این  تنهایی همه جا بود ..

تا اینکه تصمیم گرفت همونی که بود باشه....یه سبز ...یه نارون سبز....یه درخت نارون سبز...

اینطوری بهتر بود....